Floating therapie kent vele positieve effecten. Één van de meest genoemde, maar zelden uitgelegde begrippen is de thèta staat of thèta-hersengolven. Wat zijn thèta-golven precies? Waarom willen we ze? En wat weten we over het effect van floaten op onze hersenen? We leggen hier kort de wetenschap achter thèta-hersengolven en de wetenschap achter floaten uit, zodat jij de relatie tussen die twee leert begrijpen.

Wat zijn Thèta hersengolven?

Hersengolven drukken de activiteit van het brein uit dat gemeten kan worden aan de hand van de EEG (electroencephalography). Dit zijn kleine elektrische prikkels die worden gemeten in trillingen en golven per seconde. Thèta-golven zijn een type hersengolven. Naarmate kalmte en ontspanning zich verdiepen tot slaperigheid, verschuiven de hersenen naar langzamere, krachtiger ritmische golven met een frequentie van ongeveer 4 – 7 Herz (thèta-golven).

Iedereen produceert deze thèta-golven ten minste twee keer per dag: in die vluchtige momenten wanneer we van bewuste slaperigheid in slaap vallen, en weer uit de slaap ontwaken en bij bewustzijn komen of tijdens diepe dagdromen, aldus Hutchison in The Book of Floating.

De Thèta-status is waar de magie begint. Vaak wordt dit geassocieerd met meditatie, intuïtie, geheugen en creativiteit. Het is de plek waar jij toegang krijgt tot het onderbewustzijn om inspiratie, intuïtie, fijngevoeligheid, plotselinge inzichten en sterke visualisaties te ontdekken. De plek van:

  • Diepe ontspanning
  • Creativiteit en intuïtie
  • Visualisaties
  • Herprogrammering van je bewustzijn
  • Meditatie
  • Levendige beelden
  • Droom herinnering
  • Zelfdiscipline
  • Zelfhypnose
  • Super learning

Wetenschappelijke link tussen floaten en thèta-hersengolven

De omgeving van de floatpod zorgt ervoor dat de hersengolven van een persoon veranderen van bèta (klaarwakker en alert) naar Alfa en vervolgens thèta, wat geassocieerd wordt met levendige beelden. Thèta is een bewuste status van diepe ontspanning en bereik je tijdens het floaten. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat floaten een betrouwbare manier is om deze heilzame van de thèta staat te bereiken en te behouden, zonder de jarenlange oefening die normaalgesproken nodig is voor gevorderde mediterenden om in de thèta hersengolven te komen. Wetenschappers hebben waargenomen dat de thèta-staat wordt bereikt door boeddhistische monniken die zen-meditatie beoefenen maar alleen door de meest ervaren monniken, en alleen na lange perioden van meditatie. Het produceren van de thèta-golven gebeurt meestal pas in de tweede helft van de float sessie van één uur. Dus als het je eerste keer is, moet je niet meteen resultaat verwachten, volgens Hutchison.

Onderzoek wijst uit dat de thèta-golven een indicatie zijn voor diepe ontspanning en deelnemers hebben gemeld dat ze een gelukkige staat hebben ervaren tijdens hun thèta-flow. Simpel gezegd, tijdens het floaten zijn onze hersenen in staat om te vertragen en een diep niveau van rust te bereiken dat moeilijk te reproduceren is in het drukke dagelijks leven. Hiervoor heb je dus minimaal 60 minuten voor nodig. Wanneer ervaar ik het optimale effect van floaten? Floaten werkt cumulatief, de ontspanning gaat dieper en vindt sneller plaats als je vaker kort opeenvolgende float sessies ervaart. Na 4 á 5 float sessies zijn de positieve effecten zelfs 10 á 14 dagen herken- en voelbaar.

Wil jij zelf floaten optimaal ervaren? Reserveer hier je floatsessie.

Bronnen

  1. Hutchison, M., & Perry, L. (2017). The Book of Floating. Adfo Books.
  2. An electroencephalographic study on the Zen meditation. Akira Kasamatsu M.D. and Tomio Hirai M.D. Psychiatry and Clinical Neurosciences, December 1966.
  3. Increased theta and alpha EEG activity during nondirective meditation. Jim Lagopoulos, Jian Xu, Inge Rasmussen, Alexandra Vik, Gin S. Malhi, et al. The Journal of Alternative and Complementary Medicine, November 2009.
  4. Human anterior and frontal midline theta and lower alpha reflect emotionally positive state and internalized attention: high-resolution EEG investigation of meditation. L.I. Aftanas, S.A. Golocheikine. Neuroscience Letters, September 2001.